ماپت ها تحت تعقیب

بدون شک از محبوب ترین عروسک های جهانی هستند.همتون که ماپت ها ی محبوب را می شناسید.اون ها که سال 1970 یک مجموعه ی تلویزیونی شاخص داشتند و از عروسک های جهانی هستند.کرمیت و دوستاشو رو کی می تونه این ها رو از یاد ببره.حالا با ساخت فیلمی در 2014 دوباره برگشتند.

کرمیت،فازی،خانم پیگی،گانزو و انیمال(یا به فارسی وحشی)دارن برمی گردند.

موپت ها از همان دفعه ی اولی که در اواسط دهه ی 1970 با مجموعه ی تلویزیونی شاخص و برجسته ی شان میهمان خانه های ما شدند، هرگز در هیچ دوره ای بیش از چند سال از ما دور نبوده اند. دوره های ضعیف و کم باری مانند دهه ی 2000 به ذهن می رسد اما با وجود مرگ و میرها در خانواده ی موپت و خاموش شدن شعله ی عمر بسیاری از اعضای آن، کرمیت، پیگی، فازی و بقیه با ثابت قدمی مقاومت کرده اند. نسخه ی ساخت سال 2011 که به سادگی «موپت ها» نام داشت، به مجموعه ای که به شدت نیازمند تزریق انرژی تازه بود، جانی دوباره بخشید. موپت ها مجدداً مطابق روز بودند، مانند یک اسباب بازی قدیمی که گرد و غبارش گرفته و تمیز شده و کاملاً سالم است و دقیق کار می کند. این نسخه ی ادامه ی اجتناب ناپذیر که سه سال بعد از نسخه ی اول اکران شده، به اندازه ی فیلم قبلی سرگرم کنندگی سرخوشانه ندارد اما مقدار زیادی از جذابیت آن را در خود حفظ کرده که آن را به هدفی مناسب و ایده آل برای گردش های خانوادگی تبدیل می کند.

« Muppets Most Wanted/تحت تعقیب ترین موپت ها/ موپتهای تحت تعقیب » تمامی عناصری که «موپت ها» را نزد کودکان محبوب می کند در خود دارد: عروسک ها، آواز ها، طنز مناسب بچه ها و داستانی با ریتم تند که سعی ندارد کار چندانی انجام دهد. همچنین تمامی عناصری که «موپت ها» را نزد بزرگسالان محبوب می کند را هم در خود دارد: عروسک ها، آواز ها، طنز مناسب بچه ها و حس نوستالژی بسیار زیاد. برای ما افرادی که در دهه ی 70 بزرگ شدیم کرمیت و میس پیگی بیشتر عمرمان را در حال به دور یکدیگر رقصیدن بوده اند. آنها حتی قبل از «جنگ ستارگان/ Star Wars » روی پرده رفته اند.

«موپت‌های تحت تعقیب» به شکلی هوشمندانه از فیلم‌های جاسوسی، فیلم های فرار از زندان و «پلنگ صورتی/ The Pink Panther » (بدون حضور آن گربه سان بزرگ جثه یا موسیقی به یادماندنی «هنری مانچینی») وام می گیرد. فیلم از همان جایی که «موپت ها» با یک قطعه ی موسیقی درباره ی ساخت دنباله ای بر آن تمام شد آغاز می شود، سپس به آرامی سراغ داستان اصلی می رود که در آن گروه برای یک تور دور دنیا آماده می شوند که دومینیک بدگایِ متظاهر (ریکی جرویس) ترتیب آن را داده است. در همین حین در سیبری، جنایتکار بزرگ کنستانتینِ قورباغه از یک گولاگ (اردوگاه کار در روسیه) که به بیشترین تجهیزات امنیتی مجهز است، فرار کرده است. او کرمیت را می دزدد و خودش جای او را می گیرد و به دومینیک (دستیار وفادارش) می پیوندد و برای اجرای یک نقشه ی پیچیده به منظور سرقت جواهرات سلطنتی انگلستان دست به کار می شود.

«موپت های تحت تعقیب» تنها سه بازیگر اصلی انسانی دارد. «ریکی جرویس» نقش دستیار و خدمه را دارد، «تینا فِی» زنی است که مسئولیت اداره ی گولاگ را بر عهده دارد. «تای بورل» هم نقش در ژان پیر ناپلئون ظاهر شده که یک مأمور اینترپل فرانسوی است که به احتمال زیاد تحت نظر بازرس کلوسو (شخصیت بازرس در فیلم های «پلنگ صورتی») -البته نسخه ی قدیمی «پیتر سلرز» نه اجرای جدید «استیو مارتین»- آموزش دیده است. همانطور که در فیلم های موپت ها معمول است، حضور افتخاری چهره های مطرح زیادی در فیلم دیده می شود و تقریباً نزدیک به دوجین حضور "غافلگیر کننده" ی چهره های آشنایی مثل «تونی بنت»، «سلین دیون»، «دنی تریو»، «کلوئی گریس مورتز»، «سلما هایک»، «کریستوف والتز»، «تام هیدلستون» و «فرانک لنگلا» پیش روی تماشاگر قرار می گیرد. با حضور این همه چهره ی مشهور «موپت های تحت تعقیب» گاهی اوقات به یک بازی "ستاره را نشان بده" تبدیل می شود که البته مشکلی ندارد زیرا خط داستانی به تمرکز و توجه زیادی نیاز ندارد.

عروسک گردانان موپت ها در وضعیت مناسبی قرار دارند و اکثرشان کهنه کار هستند. «دیوید گوئلز» که صداپیشگی گریت گونزو (و چند نفر دیگر) را بر عهده دارد یکی از عروسک گردانان اولیه ی موپت ها بود و از زمانی که این نقش پا به عرصه ی وجود گذاشته در قالب آن بازی کرده است. «استیو ویتمایر» که بعد از مرگ «جیم هنسون» جای او را گرفت بیش از دو دهه است که عروسک کرمیت را می گرداند. میس پیگی ای که «اریک جیکوبسن» نقش آن را ایفا می کند با نسخه ای که «فرانک آز» از این شخصیت ارائه می داد زیاد متفاوت نیست. سن موپت ها بیشتر نمی شود و گروه پشت صحنه اطمینان حاصل کرده است که تداوم نوع صدای آنها با طبیعت تغییر ناپذیر ظاهر آنها مطابق باشد.

«موپت های تحت تعقیب» وقتی در میان آثار سرگرم کننده ی خلاقانه بررسی شود در کنار فیلم هایی مانند «فیلم لگو/The Lego Movie» قرار نمی گیرد. این یک اثر معمولی تر است اما هیچ چیزی در فیلم نیست که به عنوان شاخص موپت ها لطمه بزند. ضعیف ترین جنبه ی فیلم داستان غیرقابل توجه آن است اما این کم اهمیت ترین جنبه ی فیلم نیز است. ما برای تماشای رمزگشایی یک روایت فوق العاده پای این فیلم نمی نشینیم. ما این فیلم را تماشا می کنیم تا دو ساعت زمان با دوستان قدیمی مان بگذرانیم که اجرای جدیدی از چیزهایی ارائه بدهند که بیشتر از همه در وجود آنها دوست داشتیم. ما این فیلم را تماشا می کنیم تا به شوخی های پرت بخندیم و وقتی قطعه های موسیقی چندین بار تولید شده پخش می شود چشم بگردانیم. «موپت های تحت تعقیب» این موارد اصلی را در خود دارد و برای ما دلیلی ایجاد می کند تا سالن سینما را لبخند بر لب ترک کنیم.

کی والتر و اسکوتر رو دوست داره.من که اسکوتر رو بیشتر دوست دارم.